کد مطلب:59772 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:204

امیرمؤ منان علی (علیه السلام) در میان زنان اسیر، كنیزكی را (بابت خمس غنایم جنگی) برای خود برگزید. خالد بن ولید (كه از علی (علیه السلام) دل پری داشت از این فرصت سوء استفاده كرد) بریده اسلمی را به حضور پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) فرستاد و به او گفت ، جلوتر به مدینه نزد پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) برو و به او بگو كه علی (علیه السلام) چنین كاری كرده است و هرچه می خواهی از علی (علیه السلام) بدگویی كن.

«بریده» جلوتر از سپاه اسلام خود را به مدینه رساند، و با عمر بن خطاب ملاقات كرد، عمر از جریان جنگ و بازگشت او سؤ ال كرد، بریده جریان آمدنش را برای عمر بازگو كرد، عمر گفت: «آری ، آنچه در دل داری برو و به پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) بگو كه به زودی آن حضرت را به خاطر دخترش كه همسر علی است نسبت به علی خشمگین می یابی».

بریده اسلمی به حضور پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) رفت و نامه خالد بن ولید را برای پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) خواند، پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) خشمگین شد و آثار خشم لحظه به لحظه در چهره اش دیده می شد.

بریده گفت: «ای رسول خدا! اگر تو مسلمین را اینگونه آزاد بگذاری غنایم (بیت المال) آنان حیف و میل می شود».

پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به او فرمود:«وای بر تو ای بریده! راه نفاق را پیش گرفته ای».

«اِنَّ عَلیَّ بْنَ اَبِیطالِبٍ (علیه السلام) یَحِلُّ لَهُ مِنَ الْفَیْءِ مِثْلَ ما یَحِلُّ لِی اِنَّ عَلِیَّ بْنَ اَبِی طالِبٍ خَیْرُ النّاسِ لَكَ وَلِقَوْمِكَ وَخَیْرُ مَنْ اَخْلَفَ بَعْدِی لِكافَّةِ اُمَّتِی. ..».

«برای علی (علیه السلام) از غنیمت جنگی ، رواست آنچه را كه بر من رواست ، علی (علیه السلام) برای تو و قبیله تو، بهترین انسانهاست و علی (علیه السلام) برترین شخصی است كه او را جانشین خود بعد از خودم بر همه امّتم می كنم. ..».

ای بریده! بپرهیز از اینكه علی (علیه السلام) را دشمن بداری كه در این صورت خدا تو را دشمن بدارد.

بریده می گوید: از كار خودم به قدری ناراحت شدم كه حاضر بودم زمین دهن باز كند و مرا در كام خود فرو برد و گفتم: «پناه می برم به خدا از خشم خدا و خشم رسول خدا، ای رسول خدا! برای من از پیشگاه خدا طلب آمرزش كن و دیگر هرگز با علی (علیه السلام) دشمنی نمی كنم و در باره او جز خیر سخنی نمی گویم».

پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) برای او طلب آمرزش كرد (و به این ترتیب توطئه كینه توزان خنثی گردید).

نتیجه اینكه: در آینه این جنگ نیز می بینیم ، علی (علیه السلام) از ویژگیهایی برخوردار است كه احدی در این راستا همسان او نیست ؛ فتح و پیروزی به دست او انجام شده و همگونی او با رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) به مرحله ای رسیده كه آن حضرت می فرماید:«آنچه برای من رواست برای علی (علیه السلام) نیز رواست» و نیز پیوند دوستی رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) با علی (علیه السلام) آشكار شد كه تا آن وقت آنگونه برای بعضی ، آشكار نبود و برخورد شدید پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) با «بریده اسلمی» و هشدار آن حضرت به او و هركسی كه كینه علی علیه السلام را به دل گیرد و تأكید او بر دوستی علی (علیه السلام) و رد نیرنگ دشمنان علی (علیه السلام) بر خودشان ، همه و همه بیانگر روشنی بر برتری او بر سایر مردم در پیشگاه خدا و در محضر رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) است ، و حكایت از آن دارد كه علی (علیه السلام) سزاوارترین مردم به جانشینی از رسول خدا (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) بعد از اوست و مخصوصترین و برگزیده ترین انسانها در پیش پیامبر (صلّی اللّه علیه و آله و سلّم) می باشد.